بررسی دانش، نگرش ومهارت های یادگیری شیمی در روشهای تدریس کاوشگری پاژیل و مور در درس آموزش جدول پتانسیل الکترودی استاندارد درس شیمی سال چهارم شهرستان کوهدشت

هدف پژوهش حاضر مقایسه تأثیر روش های تدریس کاوشگری پاژیل و مور بر سه متغیر یادگیری، نگرش و مهارت دانش آموزان در درس شیمی بوده است. موضوع درسی آموزش جدول پتانسیل الکترودی استاندارد و سلول الکتروشیمیایی درنظر گرفته شد. جامعه آماری این تحقیق عبارت بود از کلیه دانش آموزان پسر سال چهارم در حال تحصیل شهرستان کوهدشت در سال تحصیلی91-90 که براساس آمار آموزش و پرورش شهرستان تعداد 120نفر بوده و به دلیل محدودیتهای پژوهشی از نمونه در دسترس که شامل 36نفر به صورت دو کلاس در گروه مور و یک گروه 35 نفره در دو کلاس برای پاژیل در اجرای طرح استفاده شد. ابزارهای سنجش شامل آزمون یادگیری و مقیاس نگرش سنج ،که در دو نوبت به صورت پیش آزمون وپس آزمون برگزار گردید و یک فرم مشاهده مهارت دانش آموزان که شامل 10شاخص است توسط مدرس واز طریق مشاهده وطرح پرسش از دانش آموز تکمیل شد.روایی آزمون یادگیری توسط چند تن از اساتید و دبیران مجرب شیمی بررسی و تأیید شد. روایی آزمون های نگرش سنج و مهارت بوسیله آزمون های استاندارد انجام شد . پایایی آزمون پیشرفت تحصیلی ،نگرش و مهارت با استفاده از نرم افزار spssو با روش آلفای کرونباخ به ترتیب 712/. و 761/. و 764/. به دست آمد. با بررسی ضریب تمیز و دشواری ، سوالات ناهماهنگ و نا مناسب ، خیلی دشوار و خیلی ساده حذف شدند. پس از همسان سازی دانش آموزان بر اساس نمرات شیمی سال گذشته آنها ، به صورت تصادفی به دو گروه پاژیل و مور تقسیم شدند.جهت تحلیل توصیفی داده ها از شاخصهایی نظیر درصد فراوانی ، میانگین و همچنین از کوواریانس دو متغیر جهت بررسی معناداری تفاوت گروهها در افزایش دانش، مهارت های یادگیری و بهبود نگرش دانش آموزان و همچنین معناداری تفاوت نمره یادگیری و نگرش دانش آموزان در پیش آزمون و پس آزمون ،استفاده شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که : روش کاوشگری مور در افزایش یادگیری و نگرش نسبت به روش کاوشگری پاژیل تفاوت معناداری وجوددارد. یادگیری روش مور بیشتر از روش پاژیل بود امّا مهارت در دو گروه کاوشگری با هم تفاوت معناداری نداشت.